Samhengi hlutanna

Sunnudaginn 4. maí birtist grein eftir Örnólf Thorlacius í Morgunblaðinu undir heitinu "Loftmengun í loftferðum". Þetta er mjög fræðandi og áhugverð grein sem ég hvet menn til að lesa.

Örnólfur segir í grein sinni að dæmigerð farþegaþota á leið yfir Atlantshafið losi um 140 tonn af koltvíoxið (CO2) aðra leiðina eða 280 fram og til baka. Þar utan losar vélin um 100 kíló af kolsýrlingi, 70 kg af nituroxíðum og 50 kg af brennisteinstvíoxið.

Einnig kemur fram í grein Örnólfs að mengunn í háloftunum sé allt að fjórum sinnum skaðlegri en af sömu efnum á jörðu niðri. Þar af leiðandi samsvara þessi 280 tonn af CO2 sem flugvélin losar, um 1.120 tonnum losuðum á jörðu niðri.

Gefum okkur nú að Flugleiðir fljúgi að meðaltali fjórum sinnum á dag til Bandaríkjanna, alla daga ársins. Þá jafngildir heildarlosun þessarar flugumferðar, til rúmlega 1,6 milljónum tonna losuðum á jörðu niðri!

Þá er komið að samhengi hlutanna. Fyrir hvert framleitt tonn af áli losna um 1,5 tonn af CO2 . Áætluð heildar framleiðsla áls á Íslandi 2007 er um 750.000 tonn. Það þýðir um 1,1 milljón tonn af CO2 fara út í umhverfið.

Heilu flokkarnir hafa í stefnuskrá sinni að stoppa alla álframleiðlsu á Íslandi og bera hag umhverfisins í brjósti. Gott og vel, ekkert í sjálfu sér athugavert við að hafa þá skoðun.  En, hafa þessir sömu flokkar í sinni stefnuskrá að stöðva allt millilandaflug á sama tíma? Nei, þvert á móti er framtíð Íslands og íslendinga fólgin í fleiri ferðamönnum að þeirra mati. Allir mun þeir koma í flugvélum því lítið er um ferðamenn á seglskútum.

Menn verða vera samkvæmir sjálfum sér til að teljast trúverðugir.

 

Kosningar í nánd

Senn líður að kosningum og þurfa menn að gera upp við sig hvernig stjórnvöld menn vilja hafa hér næstu fjögur  árin.  Hvort menn eru grænir, bláir eða rauðir, þarf fólk að staldra við og spyrja sjálft sig: þarf að breyta, breytinganna vegna og munu lífskjör batna eða versna með nýrri stjórn? Allir flokkar eru með stór og fögur loforð sem enginn þeirra getur staðið við að fullu þegar á hólminn er komið þar sem þeir verða aldrei einir í ríkisstjórn. Samstarfsflokkurinn (eða flokkarnir) munu alltaf verða til þessa að fínu loforðin ná ekki fram að ganga og hvorum öðrum er kennt um.

Hvaða pakki kemur þá út úr stjórnarsamstarfi 3 til 4 flokka? Mín skoðun er, höldum okkur við hámark tvo flokka í stjórn. Best væri, að á kæmist eins flokka stjórn, þ.a. að eftir kjörtímabilið stæði slíkur flokkur eða félli með gjörðum sínum og engum öðrum um að kenna.

Mætum á kjörstað, kjósum Eika Hauks.